ReadyBoost jest składnikiem pamięci podręcznej dysku systemu Microsoft Windows, wprowadzonym po raz pierwszy w systemie Microsoft Windows Vista w 2006 r. I dołączonym do systemu Windows 7 w 2009 r. Działa przy użyciu pamięci flash, napędu flash USB, karty SD, CompactFlash lub innego rodzaju przenośnej pamięci flashsystem jako pamięć podręczna.Wewnętrzny dysk SSD może również służyć do zwiększenia wydajności, ale ma takie same ograniczenia jak mniejsze dyski flash (takie jak 32 GB na plik pamięci podręcznej).Użycie pamięci flash obsługującej ReadyBoost (urządzenia pamięci NAND) do buforowania umożliwia systemom Windows 7 i Vista obsługę losowych odczytów dysków z wydajnością, która jest zwykle 80-100 razy większa niż losowych odczytów z tradycyjnych dysków twardych.Buforowanie to dotyczy całej zawartości dysku, a nie tylko pliku strony lub systemowych bibliotek DLL.Urządzenia Flash są zwykle wolniejsze niż dysk twardy do sekwencyjnego We / Wy, więc w celu zmaksymalizowania wydajności ReadyBoost zawiera logikę, która rozpoznaje duże, sekwencyjne żądania odczytu i obsługuje tę funkcję na dysku twardym.Po podłączeniu zgodnego urządzenia okno dialogowe Windows AutoPlay oferuje dodatkową opcję użycia dysku flash w celu przyspieszenia systemu;dodatkowa karta „ReadyBoost” jest dodawana do okna dialogowego właściwości napędu, w którym można skonfigurować ilość używanego miejsca.Można przypisać 250 MB do 256 GB pamięci flash (4 GB w systemie Windows Vista).ReadyBoost kompresuje i szyfruje, za pomocą AES-128, wszystkie dane umieszczone na urządzeniu flash;Microsoft stwierdził, że współczynnik kompresji 2: 1 jest typowy, więc pamięć podręczna 4 GB może zawierać ponad 8 GB danych ....