Olympus został stworzony na Carnegie Mellon University (CMU) pod koniec 2000 roku i korzysta z ciągłego doskonalenia funkcjonalności.Jego głównym celem jest pomoc badaczom zainteresowanym agentami konwersacyjnymi we wdrażaniu i testowaniu ich pomysłów na kompletnych systemach bez konieczności samodzielnego ich budowania.W tym celu Olympus zawiera menedżera dialogu Ravenclaw, który obsługuje interakcję z mieszanymi inicjatywami, a także komponenty, które obsługują rozpoznawanie, rozumienie, generowanie i syntezę mowy.Wykorzystuje warstwę przekazywania wiadomości Galaxy do integracji komponentów i obsługuje intermodalność.Dystrybucja Olympus / Ravenclaw obejmuje przykładowe systemy, które demonstrują działanie jej różnych funkcji ... Architektura Olympus zawiera moduły opracowane przez naukowców z Carnegie Mellon i innych, w poprzednich i trwających projektach badawczych.Należą do nich: Zarządzanie dialogami jest obsługiwane przez RavenClaw, niezależny od zadań silnik dialogu oparty na menedżerze dialogów AGENDA, wprowadzonym po raz pierwszy jako część systemu CMU Communicator.Zarządzanie interakcjami na niskim poziomie (np. Dokładny czas rozpoczęcia i zakończenia wypowiedzi, obsługa przerw itp.) Jest wykonywane przez menedżera interakcji Apollo.Do rozpoznawania mowy Olympus obsługuje obecnie silniki z rodziny CMU Sphinx (Sphinx 2, Sphinx 3, PocketSphinx) i zapewnia interfejs do obsługi innych silników.Języki naturalne są rozumiane przez Phoenix, solidny parser oparty na gramatyce podobnej do CFG.Komponenty Helios integrują informacje z różnych poziomów i przypisują poziom pewności do wszystkich danych wejściowych użytkownika.Generowanie języka naturalnego wykorzystuje system generowania oparty na szablonie Rosetta.Kalliope, interfejs syntezy, obecnie pozwala na stosowanie silników TTS zgodnych z SAPI 5, Flite CMU i zastrzeżonego silnika Cepstral Swift.Komunikacja między różnymi modułami jest obsługiwana przez architekturę MIT / MITER Galaxy Communicator.